Ονειρεύτηκα ότι περπατούσα στην άμμο μαζί με το Θεό και ότι στην οθόνη της νύχτας, σαν ένα κινηματογραφικό έργο, είδα όλες τις μέρες της ζωής μου.Καθώς κοίταζα στο παρελθόν μου, κάθε μέρα σ’ αυτήν την οθόνη, εμφανίζονταν δύο ζευγάρια αποτυπώματα ποδιών.
Το ένα ήταν δικό μου και το άλλο του Θεού.
Έτσι συνέχισα και κοίταξα πίσω, σε ορισμένα μέρη υπήρχε ένα μόνο αποτύπωμα ποδιών.
Αυτά τα μέρη συνέπεσαν με τις ποιο δύσκολες μέρες της ζωής μου, τις μέρες όπου υπέφερα περισσότερο, γεμάτες φόβο και πόνο.
Μετά ρώτησα Αυτόν.
-"Θεέ μου, είπες ότι θα παρέμενες κοντά μου σε όλες τις μέρες της ζωής μου και εγώ αποφάσισα να μείνω μαζί σου. Σε παρακαλώ πες μου γιατί στις χειρότερες στιγμές με άφησες μόνο;"
Και ο Θεός απάντησε:
-"Παιδί μου σ’ αγαπώ και σου είπα ότι επρόκειτο να μείνω μαζί σου σε ολόκληρο το ταξίδι, ποτέ δε θα σ’ άφηνα μόνο, ούτε για μια στιγμή και ούτε σ’ άφησα. Όταν εσύ είδες ένα ζευγάρι αποτυπώματα στην άμμο, εκείνες τι μέρες ήταν διότι εγώ σε μετέφερα στα χέρια."
Ποίημα άγνωστου ποιητή της Βραζιλιάνικης παράδοσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου