Βάλε στόχο το φεγγάρι...ακόμα κι αν αποτύχεις, θα έχεις βρεθεί ανάμεσα στ’ αστέρια!

20/3/10

Άνθρωπος και Ζωή!

1.Όλοι οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί. Και θα πρέπει να κάνουν ό,τι μπορούν για να παραμείνουν έτσι.

2. Σε κάθε άνθρωπο έχουν δοθεί δύο ποιότητες: η δύναμη και το ταλέντο. Η δύναμη τον οδηγεί να συναντήσει το πεπρωμένο του, το ταλέντο του τον υποχρεώνει να μοιραστεί με τους άλλους τα καλά του στοιχεία. Ο καθένας πρέπει να γνωρίζει πότε να χρησιμοποιεί το ένα και πότε το άλλο.

3. Σε κάθε άνθρωπο έχει δοθεί μια αρετή: η ικανότητα να επιλέγει. Για όποιον δεν χρησιμοποιεί αυτή την αρετή, μετατρέπεται σε κατάρα - και οι άλλοι θα επιλέγουν πάντα για λογαριασμό του.

4. Κάθε άνθρωπος έχει τον Προσωπικό του Μύθο να υλοποιήσει και αυτός είναι ο λόγος που έρχεται στον κόσμο. Ο Προσωπικός Μύθος εκδηλώνεται στον ενθουσιασμό του για όσα κάνει.

5. Κάθε άνθρωπος πρέπει να γνωρίζει δύο γλώσσες: τη γλώσσα της κοινωνίας και την γλώσσα των οιωνών. Η πρώτη εξυπηρετεί την επικοινωνία με τους άλλους. Η δεύτερη χρησιμοποιείται για να εξηγεί τα μηνύματα από τον Θεό.


6. Κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να αναζητά την απόλαυση - αυτό δηλαδή που δίνει σ’ εκείνον χαρά και όχι κατ’ ανάγκη στους άλλους.

7. Κάθε άνθρωπος πρέπει να διατηρεί ζωντανή μέσα του την ιερή φλόγα της τρέλας. Και πρέπει να συμπεριφέρεται σαν κανονικός άνθρωπος.

8. Τα μόνα σφάλματα που θεωρούνται σοβαρά είναι τα εξής: να μη σέβεσαι τα δικαιώματα του άλλου, να παραλύεις από τον φόβο, να αισθάνεσαι ένοχος, να νομίζεις ότι δεν αξίζεις ό,τι καλό και κακό σου συμβαίνει στη ζωή και να είσαι δειλός. Να αγαπούμε τους εχθρούς μας, αλλά να μην κάνουμε συμμαχίες μαζί τους.Βρίσκονται στον δρόμο μας για να δοκιμάσουν το σπαθί μας και αξίζουν τον σεβασμό της μάχης μας. Εμείς να διαλέγουμε τους εχθρούς μας και όχι αντίστροφα.

9. Όλες οι θρησκείες οδηγούν στον ίδιο Θεό και όλες αξίζουν τον ίδιο σεβασμό.

10. Ό,τι κάνουμε στο παρόν επηρεάζει το μέλλον ως συνέπεια και το παρελθόν ως λύτρωση.

14/3/10

Οδός Ονείρων-Μ.Χατζηδάκης

Κάθε κήπος έχει μια φωλιά για τα πουλιά
κάθε δρόμος έχει μια καρδιά για τα παιδιά
Μα κυρά μου εσύ σαν τι να λες με την αυγή
και κοιτάς τ' αστέρια που όλο πέφτουν σαν βροχή
Δώς μου τα μαλλιά σου να τα κάνω προσευχή
για να ξαναρχίσω το τραγούδι απ' την αρχή
Κάθε σπίτι κρύβει λίγη αγάπη στη σιωπή
μα ένα αγόρι έχει την αγάπη για ντροπή...
ένα βίντεο παρμένο από το youtube του χρήστη zeena61

13/3/10

Το αβγουλάκι

Μια φορά και ένα καιρό ήταν ένα αβγό. Ένα κοντό, χοντρό αβγό, άσπρο με μαύρες βούλες. Ζούσε σε μια φωλιά από χόρτα στην άκρη ενός ποταμού.
Ήταν άνοιξη. Το ποτάμι κυλούσε ήρεμα ήρεμα τα νερά του, οι μπάμπουρες ζουζούνιζαν γλυκά κι ο ήλιος χαμογελούσε ευχαριστημένος.
Μόνο το αβγό ήταν πολύ λυπημένο. Κοίταζε τον εαυτό του μέσα στα καθαρά νερά του ποταμού και αναστέναζε!

-Αχ τί άσχημο και χοντρό που είμαι.
Ένα πρωί είδε να περνούν ψηλά στον ουρανό οι γερανοί πατ πουτ πατ πουτ ανεβοκατέβαζαν με δύναμη τα φτερά τους, σκίζοντας μεγαλόπρεπα τον αέρα.

-Αχ πόσο θα ήθελα να έχω και εγώ φτερά, να πετούσα ψηλά στον ουρανό! Θα ταξίδευα από τόπο σε τόπο, θα έβλεπα ένα σωρό πράγματα. Μα εγώ είμαι μόνο ένα χοντρό κοντό αβγό. Και δεν μπορώ να κουνηθώ. Αχ!!!!
Αναστέναξε με καημό.Το ποταμάκι δίπλα χαμογέλασε.Το μεσημέρι η ζέστη δυνάμωσε και τα βατραχάκια άρχισαν να τσαλαβουτούν στα νερά, να κυνηγιούνται με μεγάλους πήδους και να παίζουν πιτσιλώντας το ένα το άλλο. Το αβγό τα κοιτούσε με παράπονο.
-Πόσο θα ήθελα να έχω κι εγώ πόδια! Θα περπατούσα, θα έτρεχα, θα πήδαγα, θα έπαιζα όλη μέρα. Μα είμαι ένα χοντρό, κοντό αβγό και δεν μπορώ να κουνηθώ. Αχ!
Αναστέναξε με καημό.Το ποταμάκι το άκουσε και χαμογέλασε πάλι.Το απόγευμα καθώς βασίλευε ο ήλιο ο ουρανός άρχισε να κοκκινίζει. Τα ψάρια του ποταμού βγήκαν σεργιάνι: κουνούσαν με δύναμη την ουρά τους, στροβιλίζονταν με χάρη, κάνανε τούμπες, τιναζόταν με φόρα από το νερό ψηλά ψηλά. Κι ύστερα βουτούσαν πάλι, φτιάχνοντας μεγάλους κύκλους που έσβηναν απαλά στην ακροποταμιά.Το αβγό τα κοιτούσε με ζήλια.
-Αχ! Πόσο θα ήθελα να είχα και εγώ ουρά! Θα πλατσούριζα στα νερά, θα κολυμπούσα εδώ κι εκεί, θα έκανα βουτιές. ΜΑ είμαι μόνο ένα παλιοαβγό, ένα κοντό χοντρό και δεν μπορώ να κουνηθώ.. Αααααχ!
Αναστέναξε με τόση δύναμη που κράκ! Τσάκισε και από μέσα βγήκε ένα ζαλισμένο ένα μικρούτσικο αγριοχηνάκι: κοίταξε γύρω του, τέντωσε τα μουδιασμένα του πόδια,άπλωσε τα ξέπούπουλα φτερά του και τίναξε παιχνιδιάρικα την κουτσουρεμένη του ουρά.Ύστερα με δύο πηδηματάκια – χοπ – χοπ βούτηξε στο νερό κι άρχισε να κολυμπά.
Το ποταμάκι χαμογέλασε γλυκά: Είδες μικρέ μου -ψιθύρισε στο σπασμένο αβγουλάκι,- που άδικα παραπονιόσουν.
Όλοι έχουμε μέσα μας τη δύναμη να κάνουμε ένα σωρό πράγματα, φτάνει μόνο να την ανακαλύψουμε....

Καλο μήνα σε όλους μας. Ας έχουμε μια όμορφη, πολύχρωμη άνοιξη με αρώματα, γεύσεις και εικόνες που θα πλάσουν ευχάριστες αναμνήσεις! :-)

10/3/10

Η ιστορία δυο φίλων στην έρημο

Δυο φίλοι περπατούν για ώρες στην έρημο. Κάποια στιγμή τσακώθηκαν κι ο ένας απ΄ τους δυο έδωσε ένα χαστούκι στον άλλο. Αυτός ο τελευταίος, πονεμένος, αλλά χωρίς να πει τίποτα έγραψε στην άμμο. Σήμερα ο καλύτερος μου φίλος με χαστούκισε! Συνέχισαν να περπατούν μέχρι που βρήκαν μια όαση όπου αποφάσισαν να κάνουν μπάνιο. Μόνο που αυτός που είχε φάει το χαστούκι παραλίγο να πνιγεί και ο φίλος του τον έσωσε. Όταν συνήλθε έγραψε πάνω σε μια πέτρα: "Σήμερα ο καλύτερος μου φίλος μου έσωσε τη ζωή"! Αυτός που τον είχε χαστουκίσει και στη συνέχεια του έσωσε τη ζωή τον ρώτησε : " Όταν σε χτύπησα έγραψες πάνω στην άμμο και τώρα πάνω στην πέτρα. Γιατί"; κι ο φίλος απάντησε : " Όταν κάποιος μας πληγώνει πρέπει αν γράφουμε στην άμμο όπου οι άνεμοι της συγνώμης μπορούν να το σβήσουν και όταν κάποιος κάνει κάτι καλό για μας πρέπει αν το χαράζουμε στην πέτρα όπου κανένας άνεμος δεν μπορεί αν το σβήσει".
Μάθε να γράφεις τα τραύματα σου στην άμμο και να χαράζεις τις χαρές σου στην πέτρα!

8/3/10

Γυναίκα!

Όταν ο Θεός έφτιαξε τη γυναίκα εργαζόταν μέχρι αργά την 6η ημέρα. Ένας άγγελος πλησίασε και είπε:
-Γιατί σπαταλάς τόσο πολύ χρόνο γι’ αυτήν;
Και ο Κύριος απάντησε:
-Ξέρεις πόσες προδιαγραφές πρέπει να πληρεί για να την τελειοποιήσω; Πρέπει να μπορεί να πλυθεί, αλλά να μην είναι πλαστική, να παίζει περισσότερους από 200 ρόλους και να μπορεί να φτιάξει όλων των ειδών τα φαγητά, θα πρέπει να μπορεί να αγκαλιάζει πολλά παιδιά ταυτόχρονα, να δίνει μια αγκαλιά που θα θεραπεύει οτιδήποτε, από ένα πληγωμένο γόνατο μέχρι μια πληγωμένη καρδιά και να τα κάνει αυτά μόνο με δυο χέρια.
-Μόνο με δυο χέρια; Αδύνατον! Και είναι το βασικό μοντέλο; Πολύ δουλειά έχεις για μια μέρα…περίμενε μέχρι αύριο και την ολοκληρώνεις!
-Όχι ,είπε ο Κύριος.
-Είμαι τόσο κοντά στην ολοκλήρωση αυτής της δημιουργίας, που θα είναι η αγαπημένη της καρδιάς μου…Θεραπεύεται μόνη της όταν αρρωσταίνει και δουλεύει 18 ώρες την ημέρα.
Ο άγγελος πλησίασε την γυναίκα.
-Μα την έφτιαξες τόσο μαλακή!
-Είναι μαλακή, μα είναι και δυνατή, επίσης .Δεν διανοείσαι τι μπορεί να αντέξει και να ανταπεξέλθει.
-Μπορεί να σκεφτεί; ρώτησε ο άγγελος
Κύριος απάντησε: " Όχι μόνο να σκεφτεί αλλά να αιτιολογήσει και να διαπραγματευτεί."
Ο άγγελος άγγιξε της γυναίκας το μάγουλο.
-Κύριε φαίνεται πως η δημιουργία σου στάζει! Της έχει βάλει πολλά βάρη.
Ο Κύριος διόρθωσε τον άγγελο λέγοντας του:
-Δεν στάζει…είναι δάκρυα.
-Τι εξυπηρετούν; ρώτησε ι άγγελος.
-Τα δάκρυα είναι ο τρόπος να εκφράσει τη λύπη της, τις αμφιβολίες της ,την αγάπη της, τη μοναξιά της, τον πόνο της και την υπερηφάνεια της.
Αυτό έκανε εντύπωση στον άγγελο :
-Σκέφτηκες τα πάντα. Η γυναίκα είναι πραγματικά υπέροχη.
-Πράγματι είναι! Η γυναίκα έχει αντοχές που εντυπωσιάζουν έναν άνδρα. Μπορεί να διαχειριστεί προβλήματα και να έχει πολλές ευθύνες. Δημιουργεί ευτυχία, αγάπη κατέχει άποψη. Χαμογελάει όταν θέλει να τσιρίξει, τραγουδάει όταν θέλει να κλάψει, κυλάει όταν είναι ευτυχισμένη και γελάει όταν φοβάται! Δίνει μάχη για τα "πιστεύω" της, αντιμάχεται την αδικία. Δεν δέχεται το «όχι» για απάντηση όταν διαβλέπει καλύτερη λύση. Δίνει τον εαυτό της για την προκοπή της οικογένειας. Συνοδεύει τη φίλη της στο γιατρό όταν φοβάται. Η αγάπη της είναι άνευ όρων. Κλαίει όταν τα παιδιά της κερδίζουν, είναι ευτυχισμένη όταν οι φίλοι της τα καταφέρνουν, χαίρεται όταν ακούει για μια γέννηση ή έναν γάμο. Είναι συντετριμμένη όταν χάνεται κάποιος συγγενής ή φίλος, αλλά βρίσκει τη δύναμη να συνεχίσει τη ζωή. Γνωρίζει πως ένα φιλί και μια αγκαλιά θεραπεύουν μια πληγωμένη καρδιά. Έχει όμως ένα ελλάτωμα…
ΞΕΧΝΑΕΙ ΤΙ ΑΞΙΖΕΙ!

Χρόνια πολλά σε όλες τις υπέροχες γυναίκες του κόσμου και ιδιαίτερα σε αυτές που πλαισιώνουν την δική μου ζωή...Σας ευχαριστώ που με κάνετε καλύτερο άνθρωπο :-)

6/3/10

Μόνο η καρδιά ξέρει...

Έχουμε συνηθίσει στο παλιό επιχείρημα:
Αν και γνωρίζουμε ότι η καρδιά μας ξέρει καλύτερα ποια απόφαση να πάρουμε ποτέ δεν την ακούμε.
Για να δικαιολογήσουμε την δειλία μας , καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η καρδιά έχει κάνει λάθος.

Μια ιστορία διηγείται:
-Το μάτι είπε: "Κοιτάξτε τι ωραίο βουνό έχουμε στον ορίζοντα"
-Το αφτί προσπάθησε να το ακούσει...χωρίς όμως αποτέλεσμα...
-Το χέρι μίλησε: "Προσπαθώ να το αγγίξω αλλά δεν το βρίσκω"
-Η μύτη ήταν απόλυτη... "Δεν υπάρχει βουνό αφού δεν το μυρίζω..."
Και όλοι έβγαλαν το συμπέρασμα ότι το μάτι είχε κάνει λάθος...!

5/3/10

Υπομονή

Τι είναι αυτό;

ένα βίντεο παρμένο από το youtube του χρήστη cpil

Η υπομονή είναι το σημαντικότερο εφόδιο της ψυχής, που ξέρει να υπομένει τις δυσκολίες και μαθαίνει να προσμένει το όμορφο και το επιθυμητό!

2/3/10

Έρωτας

Πόσες φορές συλλογίστηκες και ίσως προβληματίστηκες γιατί έψαχνες να βρεις τι είναι ΕΡΩΤΑΣ
Πίστευες ότι ήξερες αυτή την απλή και πολυειπωμένη έννοια αλλά κατά βάθος αμφέβαλλες, όχι γιατί δεν είχες διαβάσει γι’ αυτήν ,όχι γιατί δεν είχες ακούσει γι’ αυτήν, αλλά γιατί δεν την είχες αισθανθεί!
(Θεωρώ πολύ τυχερούς τους ανθρώπους που έχουν νιώσει έστω και για λίγο το υπέροχο συναίσθημα του έρωτα!)
…Γιατί μέσα στην υπερβολική ταχύτητα που ανέπτυξες, προκειμένου να προλάβεις τα γεγονότα της ζωής ,υπήρξε μια στιγμή όπου σε φρέναρε…αλλά λόγω του ότι έτρεχες έχασες τον έλεγχο και βυθίστηκες σε μια «καραμπόλα»!
Ναι, αυτό είναι έρωτας…
Όταν χάνεται η λογική και εμφανίζεται η τρέλα
Όταν φεύγει η προκατάληψη και έρχεται η απόλαυση
…και τότε είναι η ώρα που μαθαίνεις , να εκτιμάς την μοναδικότητα της στιγμής, να σπαταλάς τον χρόνο σου αναπολώντας στιγμές, κάνοντας όνειρα, ζώντας ουσιαστικά με όλο σου το είναι , με όλες σου τις αισθήσεις…
Διότι όταν περιμένεις υπομονετικά την στιγμή που θα τον δεις και ξάφνου τον ΒΛΕΠΕΙΣ σε πιάνει το στομάχι σου, νιώθεις όπως λένε εκείνες τις πεταλούδες, εκείνη την ευφορία, εκείνη την όμορφη αμηχανία κι έπειτα ΑΚΟΥΣ τόσο προσεκτικά τα λόγια του ούτως ώστε να μην σου ξεφύγει ούτε μια λέξη…κρέμεσαι από τα χείλη του σε σημείο που έρχεσαι πιο κοντά του και τον ΑΓΓΙΖΕΙΣ για να νιώσεις με την αφή σου το κορμί του και με την βοήθεια τις όσφρησης ΜΥΡΙΖΕΙΣ το άρωμα του…γλυκό, απαλό, έντονο…Έρχεσαι ακόμα πιο κοντά του κι ενώ τον ΒΛΕΠΕΙΣ, τον ΑΚΟΥΣ, τον ΑΓΓΙΖΕΙΣ, τον ΜΥΡΙΖΕΙΣ … ΓΕΥΕΣΑΙ εκείνο το φιλί που σε κάνει να ταξιδεύεις σε ένα σκηνικό όπου υπάρχεις μόνο εσύ κι εκείνος και ο χρόνος κυλά τόσο αργά σαν σε ταινία όπου όλα είναι σε ταχύτητα slow-motion κι όμως τόσο γρήγορα αφού προσπαθεί να επανέρθει στην πραγματικότητα!
Δεν έχεις τίποτα άλλο από τον εαυτό σου! Γίνε λοιπόν ο πιο όμορφος , ο πιο τρυφερός , ο πιο συναρπαστικός άνθρωπος του κόσμου και

αφέσου στην ΜΑΓΕΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ!

1/3/10

Tα 7 θαύματα της Ζωής!

Ζητήθηκε από μια ομάδα μαθητών να γράψουν μια λίστα με αυτά που κατά τη γνώμη τους ήταν τα σημερινά «Επτά Θαύματα του Κόσμου». Παρότι υπήρχαν κάποιες διαφωνίες οι περισσότερες γνώμες αφορούσαν τα παρακάτω:
1.Οι πυραμίδες της Αιγύπτου
2.Το Taj Mahal
3.To Grand Canyon
4.To κανάλι του Παναμά
5.Το Empire State Building
6.Η Βασιλική του Αγ. Πέτρου
7.Το Σινικό Τείχος
Ενώ μάζευαν τα γραπτά, ο δάσκαλος πρόσεξε ότι μια μαθήτρια δεν είχε τελειώσει ακόμα το γράψιμο. Τη ρώτησε λοιπόν αν είχε κάποιο πρόβλημα με τη λίστα της. Το κορίτσι απάντησε: «Ναι, έχω λίγο πρόβλημα. Δεν μπορώ εύκολα να αποφασίσω γιατί είναι τόσα πολλά..» Ο δάσκαλος είπε: «Πες μας λοιπόν τι έχεις γράψει για να δούμε αν μπορούμε να σε βοηθήσουμε».Το κορίτσι στην αρχή δίστασε, μα μετά διάβασε: « Πιστεύω ότι τα Επτά Θαύματα του Κόσμου είναι:
1.Να βλέπεις
2.Να ακούς
3.Να αγγίζεις
4.Να γεύεσαι
5.Να αισθάνεσαι
6.Να γελάς
7.Και να αγαπάς
Τα πράγματα που παραβλέπουμε σαν απλά και συνηθισμένα και που τα παίρνουμε για δεδομένα, είναι πραγματικά τόσο εκπληκτικά και άξια θαυμασμού!