Ο Cassan Said Amer λέει μια ιστορία για έναν λέκτορα που ξεκίνησε ένασεμινάριο κρατώντας ψηλά ένα εικοσαδόλλαρο και ρωτώντας:- Ποιος θέλει αυτό το εικοσαδόλλαρο; Πολλά χέρια υψώθηκαν, αλλά ο λέκτορας είπε:
- Πριν το δώσω, υπάρχει κάτι που πρέπει να κάνω।Λυσσασμένα το τσάκισε, και ρώτησε ξανά:
- Ποιος θέλει ακόμα αυτό το χαρτονόμισμα;
Τα χέρια συνέχισαν να είναι υψωμένα।
- Και αν κάνω αυτό;
Το πέταξε στον τοίχο, αφήνοντάς το να πέσει στο πάτωμα, το κλώτσησε, τοπάτησε και πάλι σήκωσε το χαρτονόμισμα, βρώμικο και τσαλακωμένο।Επανέλαβε την ερώτηση και τα χέρια παρέμειναν υψωμένα।
- Δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσετε αυτήν την σκηνή.Ό,τι κιαν κάνω με αυτό το χαρτονόμισμα, θα συνεχίσει να είναι ένα εικοσαδόλλαρο.
Πολλές φορές στις ζωές μας, μας τσακίζουν, μας πατάνε, μας κλωτσάνε, μας κακομεταχειρίζονται, μας προσβάλλουν αλλά, παρόλα αυτά, εξακολουθούμε ν' αξίζουμε το ίδιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου