Ο Σολομών και ο χρυσοχόος

Ένα πρωί ο μικρός Σολομών είδε τον χρυσοχόο του πατέρα του, του βασιλιά Δαυίδ, να κάνει βόλτες στην αυλή του παλατιού, σκεφτικός και στενοχωρημένος. Το παιδί τον ρώτησε με απορία:

- Γιατί είσαι τόσο σκεφτικός και λυπημένος, φίλε μου;

- Επειδή μέσα σε επτά ημέρες πρέπει να βρω μια λύση σε αυτό που μου ζήτησε ο βασιλιάς πατέρας σου, του απάντησε ο χρυσοχόος. Αν δεν τη βρω θα χάσω τη δουλειά μου. Αλλά είμαι απελπισμένος γιατί δεν υπάρχει λύση σ’ αυτό που μου ζήτησε!

- Και τι είναι αυτό που σου ζήτησε; ρώτησε ο Σολομών.

- Μου ζήτησε να του φτιάξω ένα χρυσό δαχτυλίδι που να έχει πάνω του χαραγμένη μία επιγραφή γραμμένη με τέτοιο τρόπο ώστε να θυμίζει στο βασιλιά, όταν βρίσκεται σε περίοδο μεγάλης ευτυχίας, να μην παρασύρεται από την ευτυχία του ξεχνώντας το θεϊκό λόγο. Αλλά και όταν βρίσκεται σε περίοδο μεγάλης δυστυχίας να τον βοηθάει να διατηρεί το κουράγιο του και να αντιμετωπίζει τις αποτυχίες και τις δυσκολίες.

Αμέσως ο Σολομών είπε τι έπρεπε να γράψει πάνω στο δαχτυλίδι:

"Θα περάσει κι αυτό!"