Ξέρουμε να κλαίμε, να πονάμε, να γελάμε.. όμως καμιά φορά έτσι όπως μας έχει κάνει η κοινωνία ξεχνάμε να ζούμε!
Ξεχνάμε ποιοι είμαστε ,τι πιστεύουμε, τι διεκδικούμε από αυτή τη ζωή και απερίσκεπτα και μη συμμετέχουμε σε εκείνο το παιχνίδι των μεγαλοσυμφερόντων..
Το χρήμα γίνεται χαρά μας και η ματαιοδοξία όνειρο τόσο ποθητό!
Μονό τα παιδιά, αυτές οι αγνές ψυχούλες, μας θυμίζουν τι ήμασταν κάποτε και πως γίναμε…
«..τραγούδι λέω δυνατά να ακούσουν όλα τα παιδιά, να ακούσει η πολιτεία κι απ΄το τραγούδι μου αυτό παλιάτσοι άλλοι εκατό να βγουν στην κοινωνία…»
Ξεχνάμε ποιοι είμαστε ,τι πιστεύουμε, τι διεκδικούμε από αυτή τη ζωή και απερίσκεπτα και μη συμμετέχουμε σε εκείνο το παιχνίδι των μεγαλοσυμφερόντων..
Το χρήμα γίνεται χαρά μας και η ματαιοδοξία όνειρο τόσο ποθητό!
Μονό τα παιδιά, αυτές οι αγνές ψυχούλες, μας θυμίζουν τι ήμασταν κάποτε και πως γίναμε…
«..τραγούδι λέω δυνατά να ακούσουν όλα τα παιδιά, να ακούσει η πολιτεία κι απ΄το τραγούδι μου αυτό παλιάτσοι άλλοι εκατό να βγουν στην κοινωνία…»
ένα βίντεο παρμένο από το youtube του χρήστη loufer25
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου